Pierwsze wrażenie

    Na Onecie spędziłem pięć lat. To dużo. Wystarczająco, by nawet taki internetowy muł, jak ja, poznał pewne zasady, funkcje i zwyczaje. Byłem pewien, że będę za nimi tęsknił, bowiem jestem z tych, którzy nie lubią gwałtownych zmian w żadnej dziedzinie życia. Jestem z tych, którzy pracują w jednym zakładzie do emerytury, mieszkają całe życie w jednym miejscu, mają tylko jedną żonę i gdyby to było możliwe, całe życie jeździliby jednym samochodem. Wymiana telefonu komórkowego mniej więcej, co dwa lata i nauka jego obsługi od nowa, jest dla mnie wystarczającą traumą.
    Obiecałem sobie, że o Blogspocie nie napiszę prędzej, niż za rok, gdy poznam go trochę lepiej. Ale zwyczajnie nie wytrzymam. Muszę wyrzucić z siebie przynajmniej pierwsze wrażenie, jakie zrobił na mnie ten portal.
   Co uderzyło mnie od razu? Sprawność działania! Widać to wyraźnie, gdy otwieram blog. Klikam w "Ulubionych" w Nitagerowe Opowieści i co się dzieje? Niesamowite! Strona się OTWIERA! Żadnego mielenia w kółko, przez kilka minut! Żadnego "Wystąpił błąd bla bla bla", żadnego "Lista postów jest pusta", żadnego "Blog o podanym adresie nie istnieje". Aż trudno uwierzyć, że coś po prostu działa. Kiedyś, gdy z innych obszarów Internetu przechodziłem na blogowisko, Internet wyraźnie zwalniał. Bardzo wyraźnie! Teraz niczego takiego nie obserwuję. Czasem, gdy ktoś ma na blogu bardzo bogatą szatę graficzną, strona wczytuje się dłużej, ale i tak kilkakrotnie szybciej, niż jakikolwiek blog na Onecie. Za pierwszym razem aż spadłem z krzesła, potem przywykłem. Bo do wygody człowiek przywyknie bardzo szybko.
    Równie szybko zrozumiałem, dlaczego blogerzy z innych portali tak rzadko odwiedzają blogi onetowe. Po prostu, przywykli do sprawnego działania systemu i nie mają już tyle cierpliwości, aby wpatrywać się w obracającą się klepsydrę, czy wirujące, błękitne kółeczko. Tutaj odwiedzanie innych blogów i ich komentowanie jest samą przyjemnością. Żadnego czekania, żadnego wściekania się na powolny system, żadnych numerów z wyświetlaniem postów i komentarzy.
    Zdaję sobie oczywiście sprawę, że na Onecie jest to skutkiem poważnej awarii, ale odnoszę wrażenie, że tutaj działa to o wiele sprawniej, niż Onet przed awarią.
    Rzecz druga: jasny i czytelny interface. Miałem z nim o wiele mniej problemu niż niegdyś na Onecie. Nie wszystko jeszcze załapałem, ale uczę się bardzo szybko, choć jestem przecież o pięć lat starszy. To jest coś, czego obawiałem się najbardziej i spotkało mnie naprawdę miłe rozczarowanie, gdy zrozumiałem, że INACZEJ, wcale nie musi znaczyć TRUDNIEJ, ani GORZEJ, a wręcz przeciwnie. Jeszcze tylko nie dociera do mnie, co to są te kanały. Na Onecie ich nie było...
    Co mi się naprawdę podoba, to lista blogów. Na Onecie miałem wprawdzie linki do ulubionych blogów, ale nigdy z nich nie korzystałem. Tutaj, zaledwie po dwóch dniach od założenia listy, trudno mi sobie wyobrazić, że mógłbym chadzać na inne blogi jakimiś okrężnymi drogami. Tu mogę sobie bezpośrednio wejść w najnowszy wpis, w dodatku jestem na bieżąco z nowościami.
    Poprzednio, nie mogąc załapać, co to jest ten cały RSS, czy jakoś tak, stworzyłem sobie własny system wyszukiwania nowości. Wykorzystałem fakt, że na zaprzyjaźnionych blogach zwykle jestem wylinkowany. Ustawiłem sobie wujka Google tak, aby informował mnie o stronach, na których przez ostatnie 24 godziny pojawiło się słowo "Nitager". Potem wystarczyło już tylko wysupłać blogi ze wszystkich podanych stron, głównie streszczeń "Faraona" dla leniwych uczniów, których świat zaczyna się i kończy na konsoli do gier.
    Tutaj nie muszę z niczym kombinować. Mój własny blog informuje mnie, kto z moich przyjaciół umieścił na blogu nowy wpis - i jednym kliknięciem mogę przejść do lektury.
    Innym dość irytującym na Onecie faktem, jest automatyczne wylogowywanie. Bywało, że pisałem długi komentarz, starannie dobierając słowa. Klikam "Wyślij" i co? Pudło! System zdążył mnie wylogować! Tymczasem za punkt honoru postawiłem sobie nie zostawiać komentarzy bez logowania - aby nie dać szans złośliwym trollom, które z niezrozumiałych dla mnie powodów, cieszą się jak małe dzieci, gdy uda im się gdzieś napaskudzić, na przykład wysyłając zajadliwy komentarz, podszywając się pod kogoś innego. Ponieważ bardzo się staram, aby nie być uciążliwym dla otoczenia i nikogo nie obrażać, bardzo mnie to złościło. Nie mówię tu o dniu dzisiejszym, kiedy to w ogóle nie mogę się zalogować na Onecie i zmuszony jestem dodawać komentarze z ogonkiem. Wiem jednak, że moi znajomi potrafią już rozpoznać mój styl wypowiedzi i nie posądzą mnie o wysyłanie obraźliwych komentarzy. W każdym razie, gdyby coś takiego się przytrafiło, pamiętajcie, że ze mnie natura pokojowa, agresywność jeden itd., jeśli znajdziecie gdzieś obraźliwy komentarz z moim nickiem, powiadomcie mnie, proszę, a z pewnością okaże się, że nie jest on mojego autorstwa.
    Jest jednak coś, czego brakuje mi na Blogspocie. Tym czymś jest rozwijalna lista postów, którą miałem na Onecie i która umożliwiała mi szybki dostęp do dowolnego wpisu. Czy tutaj jest coś takiego? Bo może ja po prostu jeszcze tego nie odkryłem?
    No i "drzewo komentarzy" jest tu nieco uboższe, stworzone, jak widać, tylko do systemu komentarz-odpowiedź, bez możliwości jego dalszego rozwinięcia. Na Onecie dopiero za którymś-tam razem komentarze pojawiały się w jednej linii. Tam od razu było wiadomo, kto komu odpowiedział i do kogo dany komentarz jest skierowany. Trudno, nie jest to w końcu jakaś wielka dolegliwość tego systemu - da się z nią żyć. Bardziej mnie wkurza, że Blogspot nie potrafi zapamiętać konfiguracji tekstu - czcionki, kroju, wyrównania itd. i za każdym wpisem muszę go ustawiać od nowa. Zaledwie kilka kliknięć, ale zawsze.
   Generalnie - i to zdziwiło mnie w tym wszystkim najbardziej - nie tęsknię za Onetem. W nowym miejscu poczułem się jak u siebie. I mówi to człowiek, który nie lubi zmian! I to zaledwie po dwóch tygodniach!