Wiceidiota

    Dawno, dawno temu, w telewizji pokazywano pewien cykliczny program. Bardzo udany. Był to swego rodzaju teleturniej, prowadzony przez nieodżałowanego Andrzeja Zaorskiego. Rywalizowały ze sobą dwie, dwuosobowe drużyny, a zawodnikami byli najczęściej aktorzy, muzycy i inne osobowości telewizyjne. Pytania natomiast, puszczane z taśmy na ekranie, zadawały dzieci.

     Pytano zwykle o jakiś przedmiot, rzadziej osobę. Dziecko musiało ten przedmiot opisać własnymi słowami. Zadaniem obu drużyn było, oczywiście, odgadnięcie, o jaki przedmiot chodzi. Łatwo zatem się domyślić, że w teleturnieju tym śmiano się często i szczerze, bowiem dziecięce skojarzenia potrafiły być naprawdę zaskakujące.

     Wbił mi się w pamięć zwłaszcza jeden z odcinków, w którym udział brał Janusz Rewiński. Zgadywany przedmiot, opisany przez małego chłopca, miał jakoby przypominać pół jajka. Nikt nie potrafił odgadnąć, o co chodziło. Wątpliwości nie rozjaśniły również kolejne podejścia, czyli opisy tego samego przedmiotu, przytaczane przez inne dzieci. W końcu prowadzący sam musiał podać rozwiązanie. Chodziło o Sejm.

     Reakcja Janusza Rewińskiego była bezcenna.

     - To jest całe jajo, mały przyjacielu!

     Wczoraj wiceidiota Braun ostatecznie udowodnił tę tezę. I to udowodnił ją w sposób godny mistrza, Naczelnego Idioty Rzeczpospolitej: „teza ta jest udowodniona ponad wszelką wątpliwość!”.

     Tyle że ja zawsze mam wątpliwości.

     Sam czyn wprawdzie określam jednoznacznie, jako idiotyczny, karygodny, który absolutnie nie powinien się wydarzyć. W dodatku, bardzo drażnią mnie dorośli ponoć ludzie, którzy zachowują się jak rozkapryszone dzieci. I jeszcze to kretyńskie tłumaczenie, z odwołaniem do szatana, dowodzące „ponad wszelką wątpliwość”, że wiedza wiceidioty Brauna na temat innych wyznań jest zerowa. A nawet powiedziałbym, że ujemna, bo zero to jednak tylko brak wiedzy, podczas gdy nieprawdę można chyba tak zakwalifikować.

     Ale jedna rzecz nie daje mi spokoju.

     Czy Sejm to naprawdę właściwe miejsce do obrzędów religijnych? W dodatku, z oficjalnym* udziałem przedstawicieli władz Państwa? Czy te świece naprawdę powinny się tam palić? Czy powinny się w nim znajdować jakiekolwiek religijne symbole? Jakoś nie zauważam, aby łączyły one ludzi – raczej ich dzielą, podkreślając ich przynależność do danej grupy, z którą nie wszyscy się utożsamiają. Swoją drogą, ciekawe jak zareagowałby wiceidiota Braun, gdyby ktoś wziął siekierę i porąbał na kawałki ten słynny krzyż, który wisi na ścianie w Sejmie. Z mojego punktu widzenia, byłby to taki sam czyn, jak owo gaszenie świec gaśnicą. Równie karygodny, niepotrzebny i infantylny. I również mam wątpliwości, czy ten krzyż powinien tam wisieć.

     Co by mi nie przeszkadzało? Choinka. Choć związana z chrześcijańskim świętem, sama w sobie nie jest symbolem religijnym, raczej symbolem pewnej tradycji. Ponadto, wydaje mi się, że w naszym kręgu kulturowym, w przeciwieństwie do symboli religijnych, choinka łączy ludzi o różnych poglądach. Pojawia się bowiem zarówno w domach osób wierzących, jak i niewierzących, ale przywiązanych do tradycji. 

_____________

*Podkreślam: chodzi o oficjalne uroczystości, kiedy to Apoloniusz Świszczypała (celowo używam danych nie pasujących do żadnego polityka) nie reprezentuje Apoloniusza Świszczypały, tylko władze RP; nie mam nic do prywatnego uczestnictwa w takich obrzędach.