Swego czasu zaistniała na tym blogu pewna opera blogowa. Kontynuując tradycję, postanowiłem napisać musical, tym razem na stricte ludową nutę. Odreagowałem w ten sposób stres, jaki mnie dopadł, gdy po raz pierwszy w życiu ja, internetowa fujara i kompletna łofiara losu, zmuszony byłem kupić coś w sieci (do tej pory robili to za mnie synowie).
Rzecz dzieje się – a jakże – na wsi, w chłopskiej chacie, krytej strzechą, z glinianą polepą i warkoczem czosnku wiszącym u powały. Tematem zaś jest mocno zmęczona i rozlatująca się gałka od lewarka skrzyni biegów.
 |
| O, ta właśnie! Prawda, że zmęczona? |
Osoby:
NITAGER – gospodarz: rumiany, wąsaty, z grzywką kończącą się nad czołem, ubrany w chłopską sukmanę i słomkowy kapelusz
KOLEŻANKA MAŁŻONKA – gospodyni w chuście na głowie i zapasce, zwykle przesiadująca na zydlu przy piecu
DRUGORODNY – wyrodny syn powyższych (znaczy, zamiast objąć gospodarstwo po ojcach, jak Pan Bóg przykazał, on zatrudnił się jako wozak i poza furmankami, nic innego go nie interesuje)
GŁOS WEWNĘTRZNY – dokładna kopia NITAGERA, tylko bledsza
CHÓR – może być zespół Mazowsze, albo jakikolwiek inny, podobnie wyglądający.
_______________
SCENA 1.
NITAGER zasępiony idzie polną drogą.
NITAGER
(na melodię „W kadzidlańskim boru”)
Oj, w Kadzidlańskim boru źródełeczko bije!
Lecz ja nie dojadę, lecz ja nie dojadę,
Bo gałka mi gnije.
CHÓR
Lecz on nie dojedzie, lecz on nie dojedzie,
Bo gałka mu gnije.
NITAGER
Oj, zlazła z gałki skóra, a plastik popękał
I gdy zmieniam biegi, i gdy zmieniam biegi
To boli mnie ręka.
CHÓR
I gdy zmienia biegi, i gdy zmienia biegi
To boli go ręka.
NITAGER
Naprawić nie dam rady, a gałka kłuje w dłoń!
Gdzie znajdę, gdzie kupię, gdzie znajdę, gdzie kupię
Gałkę odpowiednią?
CHÓR
Gdzie znajdzie, gdzie kupi, gdzie znajdzie, gdzie kupi
Gałkę odpowiednią?
Kurtyna
_______________
SCENA 2.
Wiejska chata. KOLEŻANKA MAŁŻONKA siedzi przy piecu i miesza drewnianą łyżką w glinianym kociołku. DRUGORODNY śpi na stryszku, widoczna jest tylko jego noga, zwisająca spod strzechy. Drzwi się otwierają i wchodzi NITAGER
NITAGER
(Na melodię „Czerwone jabłuszko”)
Była raz furmanka,
A w furmance gała.
Jak ucho od dzbanka,
W proch się rozleciała.
DUGORODNY chowa nogę, za to wychyla głowę
KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY
Gęsi za wodą, kaczki za wodą,
Wyjaśnij nam problem inną metodą.
Co to za gała? Jakaż to gała?
I dlaczego gała się rozleciała?
(DRUGORODNY się chowa i znów ze stryszku zwisa tylko jego noga)
NITAGER
(rozkładając ręce)
Gałka od lewarka,
Co biegi zmieniała.
Była już jak tarka,
Aż się rozleciała.
KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY (jak poprzednio)
Gęsi za wodą, kaczki za wodą,
Rozwalona gałka nie jest przeszkodą.
Albo wymienić, albo naprawić,
Żeby się furmanka dała prowadzić!
NITAGER
(kręcąc głową)
Naprawić nie zdołam,
Wymienić jedynie.
Lecz gał brak dokoła!
Cóżże ja uczynię?
KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY (jak poprzednio)
Gęsi za wodą, kaczki za wodą,
Na allegro dzisiaj ścieżki zawiodą.
Trzeba sprawdzić tam, trzeba kupić tam.
To nie żaden kłopot, ja ci powiadam!
DRUGORODNY zeskakuje ze stryszku, biorą się za ręce z KOLEŻANKĄ MAŁŻONKĄ i tańczą w kółko na środku izby
Gęsi za wodą, kaczki za wodą,
Kupujemy w sieci nową metodą.
Tam wybierzemy, tam zamówimy
I starą gałeczkę wnet wymienimy!
NITAGER siada przy stole, obejmuje dłońmi głowę i opiera się łokciami o stół. Za nim pojawia się GŁOS WEWNĘTRZNY
NITAGER
(na melodię „Wyszłabym za dziada”)
Już mi się doprawdy ta gałka sprzykrzyła.
Wsadziłbym drewnianą, gdyby się trafiła. (2x)
GŁOS WEWNĘTRZNY
Łoj dziadu, Łoj dziadu, drewnianej nie wkładaj,
Bo drewno za słabe, w ogóle się nie nada. (2x)
NITAGER
Wystrugam, założę, tylko drewna dajcie.
Będzie znów gałeczka, że ino patrzajcie! (2x)
GŁOS WEWNĘTRZNY
Drewno się wyrobi, popęka, pokruszy,
Nie dziaduj, kup nową, bo czas w drogę ruszyć! (2x)
NITAGER
Gała ta byłaby tańsza odrobinę,
Lecz gdzie tu, w mieście tym, zakupić dębinę? (2x)
GŁOS WEWNĘTRZNY
Nie dziaduj, nie dziaduj, to niewielka cena,
A części drewniane są do Holzwagena! (2x)
NITAGER
A skąd ja wytrzasnę całkiem nową gałę?
W markecie, czy w sklepie, żadnej nie widziałem. (2x)
GŁOS WEWNĘTRZNY
Oj, stary i głupi, mózg mu już słabuje!
Dzisiejszymi czasy w sieci się kupuje! (2x)
NITAGER
Boję się, nie umiem, nie rozumiem tego!
Strzeż mnie Bóg od sieci, jak od czego złego! (2x)
GŁOS WEWNĘTRZNY
Syna masz, idioto! Niechaj ci pomoże.
A potem posprzątaj, bo tu jak w oborze! (2x)
(GŁOS WEWNĘTRZNY, podśpiewując dwa ostatnie wersy i wycinając hołubce, wycofuje się ze sceny)
Kurtyna
_______________
SCENA 3.
NITAGER siedzi przy stole. Pod stołem komputer, zbity z nieokorowanych klepek, z wiatraczkiem, poruszanym przy pomocy pedału. Na stole klawiatura z patyków i ekran z drewnianej ramy i rozciągniętych na niej rybich pęcherzy. NITAGER trzyma w ręce żywą mysz, która próbuje mu się wyrwać. DRUGORODNY stoi nad nim pochylony i wpatruje się w ekran.
NITAGER i DRUGORODNY
(Razem, na melodię „Bandoski”)
Zachodźże słoneczko, przestańże już świecić,
Bo nas oczy bolą w ten ekran się ślepić. (2x)
NITAGER
Mój pierwszy w sieci raz, o Jezusku złoty!
Boję się, syneczku, że narżnę w galoty. (2x)
DRUGORODNY
Nie bój się, ojcze mój, póki przy tobie trwam,
Ja cię poprowadzę, lecz gałę kupisz sam. (2x)
W obrazek kliknij ten, a adres podaj tu,
Tu wpisz kod od blicka, prosto z telefonu. (2x)
(NITAGER wyciąga spod stołu telefon na korbkę i coś przy nim grzebie)
NITAGER i DRUGORODNY
(Biorą się za ręce i śpiewają razem)
Zakupił ojciec już, zakupił pierwszy raz.
Gałka w paczkomacie pojawi się na czas. (2x)
NITAGER
(Biorąc DRUGORODEGO w objęcia)
Jak dobrze, żeś tu jest. Jak dobrze, że cię mam.
Bo bym rady nie dał, gdybym tu siedział sam.
CHÓR
(Zwalniając tempo)
Bo by rady nie dał, gdyby tu siedział sam!
Kurtyna
_______________
SCENA 4.
NITAGER i KOLEŻANKA MAŁŻONKA ubrani w krakowskie stroje, za nimi CHÓR. Wszyscy zaczynają się ruszać w takt krakowiaka.
WSZYSCY
(na melodię „Płynie Wisła, płynie”)
Zmienia biegi pałka, a na pałce gałka.
A na pałce gałka.
Gałka całkiem nowa, nie tamta ciulowa!
Gałka całkiem nowa, nie tamta ciulowa!
Ech ta gałka nowa, srebrno-czarna kula
Srebrno-czarna kula
Od końca do końca w biegach wszystkich hula!
Od końca do końca w biegach wszystkich hula!
Zobaczyła auto, wnet je pokochała,
Wnet je pokochała
I na znak miłości biegi mu zmieniała!
I na znak miłości biegi mu zmieniała!
CHÓR tanecznym krokiem schodzi ze sceny w prawo, KOLEŻANKA MAŁŻONKA i NITAGER w lewo.
Kurtyna
KONIEC
