Gała się rozleciała

     Swego czasu zaistniała na tym blogu pewna opera blogowa. Kontynuując tradycję, postanowiłem napisać musical, tym razem na stricte ludową nutę. Odreagowałem w ten sposób stres, jaki mnie dopadł, gdy po raz pierwszy w życiu ja, internetowa fujara i kompletna łofiara losu, zmuszony byłem kupić coś w sieci (do tej pory robili to za mnie synowie).

     Rzecz dzieje się – a jakże – na wsi, w chłopskiej chacie, krytej strzechą, z glinianą polepą i warkoczem czosnku wiszącym u powały. Tematem zaś jest mocno zmęczona i rozlatująca się gałka od lewarka skrzyni biegów.

O, ta właśnie! Prawda, że zmęczona?

Osoby:

NITAGER – gospodarz: rumiany, wąsaty, z grzywką kończącą się nad czołem, ubrany w chłopską sukmanę i słomkowy kapelusz

KOLEŻANKA MAŁŻONKA – gospodyni w chuście na głowie i zapasce, zwykle przesiadująca na zydlu przy piecu

DRUGORODNY – wyrodny syn powyższych (znaczy, zamiast objąć gospodarstwo po ojcach, jak Pan Bóg przykazał, on zatrudnił się jako wozak i poza furmankami, nic innego go nie interesuje) 

GŁOS WEWNĘTRZNY – dokładna kopia NITAGERA, tylko bledsza

CHÓR – może być zespół Mazowsze, albo jakikolwiek inny, podobnie wyglądający.

_______________

SCENA 1.

NITAGER zasępiony idzie polną drogą.

NITAGER

(na melodię „W kadzidlańskim boru”)

Oj, w Kadzidlańskim boru źródełeczko bije!

Lecz ja nie dojadę, lecz ja nie dojadę,

Bo gałka mi gnije.

CHÓR

Lecz on nie dojedzie, lecz on nie dojedzie,

Bo gałka mu gnije.

NITAGER

Oj, zlazła z gałki skóra, a plastik popękał

I gdy zmieniam biegi, i gdy zmieniam biegi

To boli mnie ręka.

CHÓR

I gdy zmienia biegi, i gdy zmienia biegi

To boli go ręka.

NITAGER

Naprawić nie dam rady, a gałka kłuje w dłoń!

Gdzie znajdę, gdzie kupię, gdzie znajdę, gdzie kupię

Gałkę odpowiednią?

CHÓR

Gdzie znajdzie, gdzie kupi, gdzie znajdzie, gdzie kupi

Gałkę odpowiednią?

Kurtyna

_______________

SCENA 2.

Wiejska chata. KOLEŻANKA MAŁŻONKA siedzi przy piecu i miesza drewnianą łyżką w glinianym kociołku. DRUGORODNY śpi na stryszku, widoczna jest tylko jego noga, zwisająca spod strzechy. Drzwi się otwierają i wchodzi NITAGER

NITAGER

(Na melodię „Czerwone jabłuszko”)

Była raz furmanka,

A w furmance gała.

Jak ucho od dzbanka,

W proch się rozleciała.

DUGORODNY chowa nogę, za to wychyla głowę

KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY

Gęsi za wodą, kaczki za wodą,

Wyjaśnij nam problem inną metodą.

Co to za gała? Jakaż to gała?

I dlaczego gała się rozleciała?

(DRUGORODNY się chowa i znów ze stryszku zwisa tylko jego noga)

NITAGER

(rozkładając ręce)

Gałka od lewarka,

Co biegi zmieniała.

Była już jak tarka,

Aż się rozleciała.

KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY (jak poprzednio)

Gęsi za wodą, kaczki za wodą,

Rozwalona gałka nie jest przeszkodą.

Albo wymienić, albo naprawić,

Żeby się furmanka dała prowadzić!

NITAGER

(kręcąc głową)

Naprawić nie zdołam,

Wymienić jedynie.

Lecz gał brak dokoła!

Cóżże ja uczynię?

KOLEŻANKA MAŁŻONKA i DRUGORODNY (jak poprzednio)

Gęsi za wodą, kaczki za wodą,

Na allegro dzisiaj ścieżki zawiodą.

Trzeba sprawdzić tam, trzeba kupić tam.

To nie żaden kłopot, ja ci powiadam!

DRUGORODNY zeskakuje ze stryszku, biorą się za ręce z KOLEŻANKĄ MAŁŻONKĄ i tańczą w kółko na środku izby

Gęsi za wodą, kaczki za wodą,

Kupujemy w sieci nową metodą.

Tam wybierzemy, tam zamówimy

I starą gałeczkę wnet wymienimy!

NITAGER siada przy stole, obejmuje dłońmi głowę i opiera się łokciami o stół. Za nim pojawia się GŁOS WEWNĘTRZNY

NITAGER

(na melodię „Wyszłabym za dziada”)

Już mi się doprawdy ta gałka sprzykrzyła.

Wsadziłbym drewnianą, gdyby się trafiła. (2x)

GŁOS WEWNĘTRZNY

Łoj dziadu, Łoj dziadu, drewnianej nie wkładaj,

Bo drewno za słabe, w ogóle się nie nada. (2x)

NITAGER

Wystrugam, założę, tylko drewna dajcie.

Będzie znów gałeczka, że ino patrzajcie! (2x)

GŁOS WEWNĘTRZNY

Drewno się wyrobi, popęka, pokruszy,

Nie dziaduj, kup nową, bo czas w drogę ruszyć! (2x)

NITAGER

Gała ta byłaby tańsza odrobinę,

Lecz gdzie tu, w mieście tym, zakupić dębinę? (2x)

GŁOS WEWNĘTRZNY

Nie dziaduj, nie dziaduj, to niewielka cena,

A części drewniane są do Holzwagena! (2x)

NITAGER

A skąd ja wytrzasnę całkiem nową gałę?

W markecie, czy w sklepie, żadnej nie widziałem. (2x)

GŁOS WEWNĘTRZNY

Oj, stary i głupi, mózg mu już słabuje!

Dzisiejszymi czasy w sieci się kupuje! (2x)

NITAGER

Boję się, nie umiem, nie rozumiem tego!

Strzeż mnie Bóg od sieci, jak od czego złego! (2x)

GŁOS WEWNĘTRZNY

Syna masz, idioto! Niechaj ci pomoże.

A potem posprzątaj, bo tu jak w oborze! (2x)

(GŁOS WEWNĘTRZNY, podśpiewując dwa ostatnie wersy i wycinając hołubce, wycofuje się ze sceny)

Kurtyna

_______________

SCENA 3.

NITAGER siedzi przy stole. Pod stołem komputer, zbity z nieokorowanych klepek, z wiatraczkiem, poruszanym przy pomocy pedału. Na stole klawiatura z patyków i ekran z drewnianej ramy i rozciągniętych na niej rybich pęcherzy. NITAGER trzyma w ręce żywą mysz, która próbuje mu się wyrwać. DRUGORODNY stoi nad nim pochylony i wpatruje się w ekran.

NITAGER i DRUGORODNY

(Razem, na melodię „Bandoski”)

Zachodźże słoneczko, przestańże już świecić,

Bo nas oczy bolą w ten ekran się ślepić. (2x)

NITAGER

Mój pierwszy w sieci raz, o Jezusku złoty!

Boję się, syneczku, że narżnę w galoty. (2x)

DRUGORODNY

Nie bój się, ojcze mój, póki przy tobie trwam,

Ja cię poprowadzę, lecz gałę kupisz sam. (2x)

W obrazek kliknij ten, a adres podaj tu,

Tu wpisz kod od blicka, prosto z telefonu. (2x)

(NITAGER wyciąga spod stołu telefon na korbkę i coś przy nim grzebie)

NITAGER i DRUGORODNY

(Biorą się za ręce i śpiewają razem)

Zakupił ojciec już, zakupił pierwszy raz.

Gałka w paczkomacie pojawi się na czas. (2x)

NITAGER

(Biorąc DRUGORODEGO w objęcia)

Jak dobrze, żeś tu jest. Jak dobrze, że cię mam.

Bo bym rady nie dał, gdybym tu siedział sam.

CHÓR

(Zwalniając tempo)

Bo by rady nie dał, gdyby tu siedział sam!

Kurtyna

_______________

SCENA 4.

NITAGER i KOLEŻANKA MAŁŻONKA ubrani w krakowskie stroje, za nimi CHÓR. Wszyscy zaczynają się ruszać w takt krakowiaka.

WSZYSCY

(na melodię „Płynie Wisła, płynie”)

Zmienia biegi pałka, a na pałce gałka.

A na pałce gałka.

Gałka całkiem nowa, nie tamta ciulowa!

Gałka całkiem nowa, nie tamta ciulowa!

Ech ta gałka nowa, srebrno-czarna kula

Srebrno-czarna kula

Od końca do końca w biegach wszystkich hula!

Od końca do końca w biegach wszystkich hula!

Zobaczyła auto, wnet je pokochała,

Wnet je pokochała

I na znak miłości biegi mu zmieniała!

I na znak miłości biegi mu zmieniała!

CHÓR tanecznym krokiem schodzi ze sceny w prawo, KOLEŻANKA MAŁŻONKA i NITAGER w lewo.

Kurtyna

KONIEC

F1 - króciutka i bardzo pobieżna recenzja z filmu

         Widziałem i nie żałuję.

     W skrócie: pierdoły rzadkie, ale fajnie nakręcone. Widowisko pierwszorzędne.

     W konkrecie: film w zasadzie nie wiadomo dla kogo. Miłośnicy F1 będą kręcić głowami i to z kilku powodów. Ci, którzy nie mają z tą dyscypliną do czynienia, wielu rzeczy po prostu nie zrozumieją, bo nie są one tam wyjaśnione. Na przykład, dlaczego główny bohater tak bardzo uparł się na miękkie opony i był bardzo niezadowolony, gdy założono mu twarde? Co to za różnica i czym skutkuje? Albo, na czym polega to nieszczęsne podcięcie? Albo, dlaczego podczas deszczu jazda na slickach (co to w ogóle jest?) jest tak niebezpieczna?

     Natomiast u kibiców F1 już sam fakt powrotu do ścigania po trzydziestu latach, wywołuje wybuch śmiechu. Trzydzieści lat temu wszystko było inne. WSZYSTKO! Przepisy, samochody, wymagane umiejętności, zasady, panujące na torze... Jego umiejętności, choć kiedyś mogły być niesamowite, dziś są nic nie warte. Michael Schumacher miał przerwę zaledwie kilku lat - i już nie potrafił wrócić do dawnej formy. A przecież to nie byle kto, to był wtedy najbardziej utytułowany kierowca, siedmiokrotny mistrz świata! Jak kierowca może dziś myśleć, że poważne wykroczenie ujdzie mu na sucho, skoro tylko w jego samochodzie (nawet w kasku) jest kilka, czy nawet kilkanaście kamer, śledzących każdy jego ruch? Jak dublowany może nie oddać pozycji, widząc niebieską flagę i zwlekać z tym przez pół okrążenia? Jak gość w słabym samochodzie, starując z końca stawki, może doścignąć czołówkę, skoro ona już zwykle na samym początku wyścigu potrafi oddalić się tak, że prędzej należy jej się spodziewać z tyłu, gdy zaczyna dublować maruderów? Jak jedna osoba (SAMA!) może jednym drobnym elementem ulepszyć słaby samochód tak, że staje się on bezkonkurencyjny, skoro nad każdym detalem pracują tam najtęższe głowy?

     Fabuła generalnie jest dość słaba, naiwna, do bólu poprawna politycznie i przewidywalna.

     Ale wybaczam z powodu świetnej gry aktorskiej. Brad Pitt wypadł bardzo dobrze, ale tak, jak w każdym innym filmie i w zasadzie niczym nie zaskoczył. Natomiast postać, grana przez Javiera Bardema zostaje w pamięci na dłużej i w zasadzie, moim zdaniem, to on gra tu pierwsze skrzypce. A za nimi - wielu, wielu znajomych, widzianych często na ekranie Eleven Sport. Byli tam i Max Verstappen, i Lando Norris, i Lewis Hamilton, i Charles Leclerc... A w bolidach, wymienieni z nazwiska przez komentatorów w czasie wyścigów, byli niemal wszyscy. I wiecie co? Bez dublerów! Bo kto byłby w stanie zrobić to lepiej niż oni? Ciekawa ścieżka dźwiękowa też zasługuje na uwagę - składa się niemal z samych przebojów, dobrze dobranych do sytuacji.

      Podsumowując - warto zobaczyć, nawet jeśli ktoś nie interesuje się wyścigami. Naprawdę dobre widowisko. Ale raczej nie uczcie się z tego filmu zasad Królowej Sportu Motorowych - to jednak tylko Hollywood... i aż Hollywood.