Zrób to sam - ONUCE

     Niedawno projektowałem degołębiator, teraz musiałbym zaprojektować coś, co odstrasza wróble. Ech, ciężkie jest życie wynalazcy!

     Nie żebym miał coś przeciwko wróblom. Absolutnie nie! Przeciwnie, bardzo lubię te ptaszki i cieszy mnie niezmiernie ich ćwierkanie między blokami. W moim mieście zawsze było ich dużo. Od rana hałasowały w koronach drzew, ożywiając okolicę i oznajmiając, że właśnie zaczął się nowy dzień.

     Generalnie, nie chodzi mi o wróble – tylko jednego wróbla.

     Mieszkam na czwartym piętrze. Nade mną już tylko dach. A pod dachem rynna. Gdy śpię, rynna jest mniej więcej dwa metry nad moją głową, a rura odprowadzająca z niej deszczówkę – około metra, ponieważ przebiega tuż obok mojego okna. Nawet nie muszę się wychylać, by jej dotknąć.

     To miejsce upatrzył sobie jeden z miejscowych wróbli. Zapewne odkrył jakimś tajemniczym, ptasim sposobem, że gdy ćwierka tuż nad wylotem rynny, jego głos ulega wzmocnieniu. Tak mi się wydaje. Mam nadzieję, że nie uwił tam gniazda, bo pierwszy większy deszcz zmyje mu całą rodzinę do kanałów i biedak przeżyje traumę, na jaką nie zasłużył. Cokolwiek jest przyczyną, skutek jest taki, że skoro świt muszę ruszyć swoje zaspane zwłoki i zamknąć okno, bo nie da się spać w tym hałasie. A i tak niewiele to daje – tej częstotliwości tak łatwo się nie wygłuszy.

     Ja nie wiem, takie małe stworzenie, a potrafi narobić tyle rabanu!No, po prostu drze tę japę na całe gardło i jest skuteczniejsze od budzika, bo nie da się wcisnąć mu guziczka drzemki. A głos ma przenikliwy i od razu stawiający na nogi.

     A tu dni coraz dłuższe, świt coraz wcześniej. Niedługo będę zmuszony wstawać przed czwartą, bo spać się nie da, a wróbel jest uparty i raz przegoniony, po chwili wraca na swoje ulubione miejsce i dalej drze japę. Jak go do tego zniechęcić?

     Myślałem cały ranek i wymyśliłem ONUCE (Odstraszacz Naskokowy Upierdliwie Ćwierkających Elemelków). Działa on na zasadzie pantografu, a jego schemat przedstawia obrazek poniżej.

     Na rurę odpływową z rynny nałożyłbym metalowe obejmy. Do nich obrotowo przymocowałbym dwie krótkie listwy. Na zewnętrznych końcach listew, również obrotowo, zamocowałbym GMO (Główny Maszt Odstraszacza). Na wewnętrznych – metalowe obciążniki, które równoważyłyby ciężar pozostałych części. Na czubku GMO znajdowałby się POGO (Portret Okropnej Gęby Odstraszającej) - niewielka tablica, na której wymalowałbym, albo nakleił jakąś wyjątkowo wredną facjatę. Myślę, że nie miałbym kłopotu z owym wrednym portretem – pożyczyłbym sobie któryś z plakatów wyborczych.

     Po pociągnięciu za sznurek (niewidoczny na obrazku, bo nie chciało mi się go modelować), GMO wraz z POGO podskakuje do góry i niespodziewanie wychyla się spod rynny , strasząc natrętnego ćwierkacza. Wróble są płochliwe, więc na pewno by się przestraszył – a jeśli nie, wredność przedstawionej na tablicy gęby powinna go ostatecznie przekonać, że nie ma tu nic do roboty.

     Wspomniałem o obciążnikach. Obciążniki mają za zadanie niwelować ciężar UW (Urządzenia Wyskokowego – jak pamiętamy, składającego się z GMO i z POGO), aby nie trzeba było ciągnąć za ten sznurek zbyt mocno. Wiadomo, szarpanie się ze sznurkiem potrafi wybić ze snu na kilka godzin, więc musi to chodzić lekko i bez zacięć. WD-40 w domu jest, jakby co.

     W dalszej perspektywie przewiduje się pracę nad wersją półautomatyczną, uruchamianą przyciskiem, leżącym pod moją poduszką. Musiałbym zastosować tutaj jakiś siłownik pneumatyczny, albo elektryczny aktuator. A w jeszcze dalszej – całkowicie automatyczną, która wychylałaby się już po pierwszym ćwierknięciu. Ale tu już trzeba zaprząc elektronikę, więc bez kooperacji się nie obędzie.

     Jakby co, temat jest rozwojowy.