Zrób to sam - Degołębiator

     Każda nowa konstrukcja wymaga rozwiązania jakiegoś problemu i to zwykle w niekonwencjonalny sposób. Zwykle jest to drobiazg, ale bywa że trzeba całkowicie zmienić sposób patrzenia na wyrób. Dlatego ośmielę się stwierdzić, że każda nowa konstrukcja, nawet jeśli nie jest wynalazkiem sama w sobie, z pewnością zawiera elementy wynalazku. A twierdzę tak, oczywiście, dla podbudowania własnego ego, bo miło byłoby stwierdzić, że „z zawodu jestem wynalazcą”.

     W czasie pandemii, gdy człowiek dwadzieścia cztery godziny na dobę siedzi w więzieniu własnych czterech ścianach, różne głupie myśli przychodzą mu do głowy. No po prostu już mi wali na dekiel! Z nudów stworzyłem kilka nowych konstrukcji i pozwolę sobie przedstawić Wam te najbardziej spektakularne.

     Konstrukcja pierwsza, to Dachowy Uniwersalny Degołębiator Aerodynamiczny. Po przeanalizowaniu skrótu, nazwę zmieniono na Wiatrak Przeciwgołębiowy I Ewentualnie Również Do Odpędzania Lelków.

     Jak powszechnie wiadomo, gołębie to stworzenia spod znaku ONZ (Obsrać! Nasrać! Zapaskudzić!). Z tego powodu nie darzę ich zbytnią sympatią, a od kiedy zniszczyły mi moje ukochane drzewka bonsai, pałam do nich uczuciem tyleż niechętnym, co bezsilnym. No, po prostu, mam ochotę wystrzelać je wszystkie w diabły! Gdybym miał czym…

     Nie dość, że paskudzą, to jeszcze od świtu pohukują mi tuż za oknem. Ich ciągłe u-huuu-u-huuu-u-huuu doprowadza mnie do szału. Nie znoszę, gdy ktoś mnie nazywa u-huuu! To jest dla mnie obraźliwe. W dodatku do irytujących synogarlic szybko dołączają jeszcze bardziej irytujące grzywacze, wielkości średniej kaczki, ale co najważniejsze, produkujące guano w ilości, która zawstydziłaby niejednego strusia. Grzywacz grucha trochę inaczej, tak jakby miał zatwardzenie i nie mógł… No, wiecie… Jego gruchanie jest pełne wysiłku i jeszcze bardziej negatywne w tonie. To oczywiście tylko pozory, bo z wypróżnianiem się na mój balkon żaden z nich nie ma najmniejszego problemu.

     Co niektórzy nie sprzątają nawet po własnych psach. Więc nie dziwcie się, że ja nie mam ochoty na sprzątanie po gołębiach, które nie dość, że nie są moje, to jeszcze wcale ich do siebie nie zapraszałem.

     I jak na złość, właśnie grzywacze upodobały sobie nasz balkon i krawędź dachu tuż nad nim. Choć wielokrotnie dawałem im do zrozumienia, że nie życzę sobie ich towarzystwa. Czasem nawet bardzo ekspresyjnymi środkami, jak miotła, celnie rzucona klamerka*, czy pozostawiona u nas przez małego bratanka  żony odpustowa  piłeczka na gumce. Wszystko na nic. Postanowiłem więc skonstruować urządzenie, które będzie je usuwało z gzymsu nad naszym balkonem, skąd jak na razie obsrywają go dokładnie, rzetelnie i systematycznie.

     Problem w tym, że w dobie permanentnego zamknięcia w czterech ścianach, nie tak łatwo o materiały, potrzebne do budowy takiego urządzenia. W zamyśle miało to przypominać obrotowy wieszak na pranie, poruszany siłą wiatru, umieszczony na trzymetrowym maszcie, na tyle wysoko, aby wystawał lekko ponad dach. Miał zamiatać swymi śmigami obszar, położony tuż nad moim balkonem, uniemożliwiając wszelkiej maści obesrusom usadowienie się na gzymsie nad balkonem i upuszczanie nań toksycznych produktów układu pokarmowego.

Rys.1 Widok i rozmieszczenie Degołębiatora, z definicją Strefy Zdegołębiowanej

     Schemat takiego wiatraka naszkicowałem sobie od niechcenia ołówkiem, bo początkowo mi się nie chciało tego modelować, ale w końcu, co ja innego mam do roboty? Zrobiłem i model…

Rys.2 Degołębiator właściwy - szkic wstępny koncepcji

     Do jego wykonania potrzebne są następujące materiały

     - co najmniej 3 metrowy maszt – metalowy lub jeszcze lepiej drewniany

     - 4 listwy o długości ok. półtora metra

     - 4 butelki typu pet

     - bardzo długi gwóźdź

     - gruba żyłka wędkarska na naciągi.

Rys.3 - Degołębiator - model 3D

     Głównym elementem napędowym są plastikowe butelki, z odciętym dnem. To właśnie różnica w stawianym przez nie oporze powietrza, w zależności od tego którą stroną ustawi się ją do wiatru, wytwarza moment obrotowy. Można je jeszcze ponacinać wzdłuż. Dzięki temu, gdy wiatr będzie wiał od strony odciętego denka, butelka będzie się jeszcze bardziej rozcapierzać, dając dodatkowy opór, natomiast poruszając się w przeciwnym kierunku, złoży się, zmniejszając opór. Naciągi usztywniają całą konstrukcję, jak rowerowe szprychy.

Rys. 4 - Zasada działania elementów napędowych degołębiatora

     Wynalazek był genialny w swojej prostocie, ale niemożliwy do wykonania, z braku materiałów. Jedyne co mogłem zrobić, to mały wiatraczek z butelki po wodzie mineralnej, mając nadzieję, że sam ruch i delikatny klekot odstraszą dostawców niezamawianego nawozu. Ale o tym już w następnym odcinku.

_______________

*tak u nas mówi się na to małe coś do wieszania prania – nawet nie wiem, jak to się naprawdę nazywa – no, ten taki spinacz-przypinacz, ze sprężynką w środku, która wiecznie wylatuje