Zgadnij, kim jestem

     Jeden z moich przyjaciół przysłał mi wczoraj zagadkę. Brzmiała ona: kogo przedstawia załączona podobizna? Do listu dołączony był obrazek, przedstawiający fragment spiżowej rzeźby - konkretnie: jej popiersie.
    
     Muszę przyznać, że nie odgadłem. Długo wpatrywałem się w fotografię, ale nikt znany nie przychodził mi do głowy. Założyłem bowiem, że skoro jest to pomnik z brązu, to został poświęcony komuś znanemu, a przynajmniej komuś, kogo obaj znamy. Krąg poszukiwań zamykał się w naszych wspólnych wspomnieniach i zainteresowaniach.
    
     Ponieważ znamy się ze studiów, w pierwszej kolejności pomyślałem o jednym profesorze mechaniki stosowanej, bardzo lubianym przez studentów i cenionym przez resztę grona profesorskiego. Podobieństwo może i nie uderzające, ale zauważalne. Wcale mnie to nie ucieszyło, bo tak jakoś mi się skojarzyło, że pomniki wystawia się dopiero po śmierci, a mnie wydawało się, że on wciąż jest wśród żywych. Czyżby odszedł, a ja znowu nic o tym nie wiedziałem?
    
     Kolega zaznaczył pierwsze pudło i kazał zgadywać dalej, zapewniając, że to nikt z naszej uczelni. Odpadła zatem również kandydatura naszego kolegi z roku, również bardzo podobnego do postaci z pomnika.
    
     Drugi strzał był równie chybiony jak pierwszy. Sam przyznaję, że moja odpowiedź wydała mi się niepoważna, ale ponieważ dotyczyła nie do końca poważnej postaci, uznałem, że to możliwe. Tym razem kolega odpowiedział niemal natychmiast: "Nie, idioto, to nie jest Artur Andrus! Szukaj w świecie polityki!". No fakt, bez okularów jakiś niepodobny... Ale w czasie naszego ostatniego wspólnego wyjazdu, z samochodowych głośników na okrągło  leciały piosenki z jego płyty, więc wydawało mi się, że idę w dobrym kierunku.
    
     Podpowiedź, w której dziedzinie szukać, od razu zdymisjonowała Krzysztofa Kolbergera, który również przyszedł mi na myśl.
    
     Przed oczami przebiegła mi całkiem spora gromada polityków. Ale wiedziałem, że jeśli to polityk, to musi to być ktoś, kto kojarzy się z naszą paczką, albo wręcz z nami dwoma. Kto wtedy był na pierwszych stronach gazet? Kto był wtedy premierem? O kim opowiadaliśmy sobie kawały?
    
     A może nie kawały, tylko opowieści? Obaj interesowaliśmy się pewnym wycinkiem historii świata...
         
     Zaraz, zaraz, czyżby to był on? Nie, chyba nie... Chociaż, gdy był młodszy? Poszukałem zdjęć na Googlach. No, w sumie, chyba może być? Chyba tak! Tak, to na pewno on!
    
     Odpowiedziałem i wysłałem. Tym razem na odpowiedź musiałem czekac dłużej, bo kolega był zajęty. Przyszła dopiero wieczorem.
    
     "Nie, ośle patentowany, to nie jest Winston Churchill!"
     
      Ale ja już wiedziałem, że to nie on, bo w międzyczasie obejrzałem sobie wiadomości.
    
     Fakt, trudno zgadnąć. Twarz zupełnie obca. Przyszło mi na myśl, że może rzeźba przedstawia Prezydenta w czasach młodości - ale zaraz odpędziłem od siebie ten pomysł. Wtedy przecież Lech Kaczyński nosił wąsy, które były bardzo ważnym atrybutem, ponieważ umożliwiały rozróżnienie obu braci.
    
     Nie wiem, kto jest autorem tego pomnika, ale nie bardzo się popisał.