Jak nie należy odpoczywać przed podróżą

     Już wszystko było przygotowane. Wyjazd nad morze zaplanowany na wczesne godziny poranne. Bardzo wczesne. Rzęch załadowany – jeszcze tylko podręczna lodówka czekała na zapełnienie prowiantem i załadowanie – ale to miało dokonać się rano. A ja poszedłem wcześnie spać, żeby za kierownicę siąść wypoczętym.
    
     Ale kto zaśnie przed takim wyjazdem?
    
     Wyjazd nad morze ma dla mnie w sobie coś magicznego. Może dlatego, że morze kojarzy mi się wyłącznie z szczęśliwymi chwilami? Lubię podróże, ale podróż nad morze to dla mnie najmilsza czynność w całym roku. Zawsze witam je ze wzruszeniem i ze zdławioną krtanią żegnam.
    
     Dość, że rzucałem się z boku na bok, poprawiałem poduszkę, wyłaziłem kilkakrotnie – a to łyknąć wody, a to do toalety, a to z nagłym pytaniem, czy czegoś nie zapomniałem, w ostateczności, żeby wyjść sobie na balkon i odetchnąć świeżym powietrzem.
    
     Koleżanka Małżonka była coraz bardziej zaniepokojona. Niemal słyszałem jej myśli. „Łazi to-to, snuje się z kąta w kąt, zamiast się położyć. Jutro znowu będzie narzekał, że zmęczony! Co te chłopy mają, że spać nie mogą?”.
    
     Ale najgorsze miało dopiero nadejść…
    
    
     Tadam tadadadadam! Reklama
    
     „Jak to możliwe, że nie masz jeszcze kredytu w banku (wpisać dowolna nazwę)!? Nie zwlekaj! Zadłuż się u nas po uszy! Specjalnie dla Ciebie mamy niesamowicie korzystną ofertę – wszystkie dodatkowe koszty kredytu są tak dobrze ukryte, że zauważysz je dopiero, kiedy zaczniesz go spłacać! Z przyjemnością uwolnimy Cię od nadmiaru gotówki!”
    
     Po reklamie…
    
     C.D.     
    
     W środku nocy zaczęło mnie skręcać. Coś jeździło mi po brzuchu. Czułem jak coś usiłuje przepchnąć się przez moje kiszki i nie daje rady. Najpierw ból był do wytrzymania, potem jednak narastał. Zacząłem się zwijać, ale profilaktycznie poszedłem do innego pokoju, żeby nie niepokoić Towarzyszki Życia. Ładnie by to wyglądało, gdybym akurat teraz dostał jakiegoś ataku!
    
     Ale ból narastał. Zacząłem szperać w apteczce, w poszukiwaniu czegoś rozkurczowego. Przy tej czynność zastała mnie Koleżanka Małżonka.
    
     Zaaplikowała mi jakiś lek, ale nie pomógł. Wlazłem pod prysznic i spróbowałem ogrzać sobie bolące miejsca – przynosiło chwilową ulgę, ale tylko chwilową. W końcu zawołała pogotowie.
    
     Karetka przyjechała błyskawicznie. Lekarz zbadał mnie, obmacał, wypytał o dolegliwości. Diagnoza: prawdopodobnie kolka jelitowa, ale nie da się wykluczyć nerkowej. Dostałem podwójny zastrzyk i przekaz do szpitala. Jeśli najdalej za trzy godziny nie minie, mamy dzwonić pod podany numer i wtedy ambulans zabierze mnie na wakacje na oddziale. Piękna perspektywa!
    
     Koleżanka Małżonka obudziła starszego syna. Stwierdziła, że pójdzie do apteki po jeszcze jeden lek, o którym wspominał lekarz, a sama nie chciała łazić po nocy. A ja dostałem przykaz, aby podjąć próby zaśnięcia. Dobre sobie! Zasnąć, jak bez przerwy przewracam się z boku na bok, bo nie mogę sobie znaleźć miejsca. Zasnąć, kiedy czuję, że mój brzuch przypomina wypełniony balon i wciąż rośnie! Zasnąć, kiedy ból rozrywa jelita!
    
     Mimo to, po jakiejś godzinie, gdy ból trochę zelżał, udało mi się zdrzemnąć godzinkę – zasnąłem prawdopodobnie dokładnie w terminie planowanego wyjazdu. A potem, gdy połknąłem przyniesiony przez kochaną Koleżankę Małżonkę lek, jeszcze jedną godzinkę. Nadal byłem obolały i wzdęty, ale najgorsze minęło. Gdy wstałem, poklepałem się po brzuchu i stwierdziłem, że chyba się nie zmieszczę w spodnie.
    
     - Teraz jest jeszcze w miarę – stwierdziła Koleżanka Małżonka. – Wyglądasz na trzeci, może czwarty miesiąc ciąży. Gdy przyjechało pogotowie, wyglądałeś, jakby ci właśnie wody odeszły!
    
     Głupie, babskie gadanie!
    
     Wyjechaliśmy z czterogodzinnym opóźnieniem. Ale nad morze dotarliśmy szczęśliwie.