Co własne, to własne...

     Gdy premier zaproponował PiS-owi powrót do realnego świata z rzeczywistości alternatywnej, w pierwszej chwili poczułem niesmak. Znowu czepia się opozycji. Lepiej byłoby, gdyby nie reagował na zaczepki, a ewentualną odpowiedź zlecił rzecznikowi rządu. Ale szybko dotarło do mnie, że to rzeczywiście bardzo celne określenie. Już od jakiegoś czasu zauważyłem, że PiS ma wszystko „własne”. Cokolwiek by to było.
    
     Przed poprzednimi wyborami parlamentarnymi, z 2011 roku, gdy sondaże wskazywały niewielką przewagę PO, prezes Kaczyński twierdził, że PiS ma własne sondaże, z których wynika, że po wyborach to oni będą rządzić i to samodzielnie.  Istotnie, wyniki poszczególnych sondaży różniły się nieco, w zależności od tego, który ośrodek go badał. Dla przykładu, Homo Homini typował 35,5% dla PO i 32,7% dla PiS (różnica – 2,8%). Był to zarazem najbardziej przychylny PiSowi sondaż, bo już inne prognozowały tę różnicę znacznie większą. Na przykład CBOS wróżył aż 44% dla PO, a dla PiS – tylko 25%. Ograniczam się tu do tych dwu partii, ponieważ roztrząsam problem samodzielnego sprawowania władzy przez PiS, do którego wystarczy druzgocące zwycięstwo nad partią rządzącą, dające większość w Sejmie. Skoro PiS i tak nie zamierzał zakładać koalicji, pomijam wyniki pozostałych formacji. Tymczasem, aby mogła zaistnieć taka sytuacja, sondaże musiałyby pokazywać wynik, zbliżony do 50% dla PiS. Niekoniecznie musiała ta liczba przekroczyć połowę, bowiem przy dużym rozdrobnieniu głosów na tzw. „plankton polityczny”, nie przekraczający progu wyborczego, możliwa jest większość w Parlamencie bez zdobycia 50% głosów. Niemniej, nawet jeśli założymy, że wystarczy tu 45%, to wciąż o kilkanaście procent więcej, niż najbardziej dla PiS optymistyczne prognozy.
    
     Fachowcy od sondaży zauważyli, że znacznie bliższe rzeczywistości prognozy uzyskuje się, gdy uśredni się wyniki sondaży z kilku najważniejszych ośrodków. Gdy to zrobimy, uzyskamy wyniki: 39,5% dla PO, 29,1% dla PiS. Przypomnę, że rzeczywiste wyniki wyborów to 39,2% dla partii Donalda Tuska i 29,9% dla partii Jarosława Kaczyńskiego. A zatem blisko prawdy.
    
     Wynika z tego, że albo Jarosław Kaczyński zwyczajnie blefował i żadnych alternatywnych sondaży nie było, albo firma, wykonująca sondaż na zlecenie jego partii, w sposób niemiarodajny wybrała sobie respondentów. Wbrew pozorom, blef wcale nie był nieprzemyślaną zagrywką, bowiem wielu wyborców kieruje się w swej decyzji sondażami właśnie i podkopanie do nich zaufania mogło przynieść korzyść, w tak niekorzystnej dla prezesa sytuacji.
    
     Niemniej, sondaże te nie miały nic wspólnego z rzeczywistością i wygląda to, jakby odzwierciedlały wyłącznie marzenia prezesa. Gdy dodamy do nich na przykład postać profesora Glińskiego, który był niemal „własnym premierem PiS”, zaczynamy coraz bardziej odchodzić w stronę rzeczywistości alternatywnej. Co jeszcze? „Własne” ustalenia komisji Macierewicza, „własne” dochodzenie przyczyn Katastrofy Smoleńskiej – oczywiście, całkiem niezależne od państwowych. „Własne” obchody rocznicy odzyskania niepodległości, niezależne od państwowych, „własne” środki przekazu, też zwane niezależnymi, ale dziwnym trafem, grające zawsze na jedną i tę samą nutę (cóż za jednomyślność dziennikarzy!), nawet „własne” komisje wyborcze, oczywiście niezależne od państwowych. Również wsparcie protestujących na Majdanie było na własną rękę, bez porozumienia z rządem. Wprawdzie każdy ma prawo popierać, kogo chce, ale tu już wkraczamy na arenę międzynarodową i każdy krok musi być stawiany niezwykle rozważnie i ostrożnie, bowiem wszelkie działania będą szeroko komentowane i interpretowane przez rządy różnych państw, nie zawsze nam przychylnych.
    
     Czy należy się spodziewać, że PiS ogłosi własne wyniki wyborów?
    
     Przyznam, że wcale by mnie to nie zdziwiło. Stąd tylko krok do zorganizowania własnych wyborów, utworzenia własnego rządu, wybrania własnego prezydenta, wydawania własnych ustaw itd. I w sumie, kto wie, może nie byłoby to najgorsze wyjście. Jak to mówią, wilk syty i owca cała…
    
     Na koniec uwaga – ja naprawdę nie jestem fanem obecnego rządu. Ja też chciałbym odsunąć tych ludzi od władzy i zastąpić ich kimś innym. Sęk w tym, że nie za wszelką cenę i nie jest mi obojętne, kto mógłby ich zastąpić. Nie nienawidzę ich aż tak bardzo, bym miał zgodzić się choćby i na potop, byle ich zmiótł ze stołków.