O konieczności posiadania feśka

     Bywa, że człowiek doskonale wie, że musi coś zrobić, ale „akurat dziś” nie czuje ku temu ani odrobiny weny. I bywa, że to „akurat dziś” trwa kilka tygodni, albo i miesięcy. Aż w końcu przychodzi moment, w którym działanie staje się koniecznością.

     Tak było ze mną i moją działalnością rękodzielniczą. Bowiem już dawno temu postanowiłem, że muszę sobie zrobić fesiek.

     - Co musisz zrobić? – zaniepokoiła się Koleżanka Małżonka.

     - Fesiek! – powtórzyłem z mocą.

     - Jaki fesiek?

     - Mały, bo po co mi taki wielki… Gdzie to potem schowam? I wiesz co? Może mi się uda zrobić składany!

     Niedorobiony śledczy i agent wywiadu w jednej osobie, czyli moja Towarzyszka Życia, spróbowała wyciągnąć informację okrężną drogą, nawet nie próbując przyznać się, że nie wie, o co chodzi.

     - Po co ci fesiek?

     Wywróciłem oczami.

     - No a do czego może służyć fesiek? To przecież oczywiste!

     Spróbowała z innej beczki.

     - A nie lepiej kupić? Ile to może kosztować?

     Ech, co za kombinatorka! Nie spyta wprost, tylko będzie krążyć, jak kot wokół swojej ofiary.

     - Nie mam pojęcia – odparłem zgodnie z prawdą. – Chyba nie jest drogi, ale jak sobie zrobię sam, to będę miał dokładnie taki, jaki chcę. I jaka satysfakcja!

     Dokonała taktycznego odwrotu i zaatakowała z drugiej flanki.

     - A co się stało, że nagle musisz zrobić sobie ten…, jak mu tam?

     - Ano stało się! – skinąłem głową. – Rozpakowałem buty!

     Zrobiła wielkie oczy. A przypominam, że nosi okulary plusy, więc w jej przypadku wygląda to naprawdę spektakularnie.

     - Czyli to coś do butów? – chyba była bliska kapitulacji, bo spytała prawie wprost.

     Roześmiałem się.

     - Skąd co to przyszło do głowy?

     Widząc jej zdezorientowaną minę, postanowiłem nie pastwić się nad nią więcej i zdradziłem jej istotę sprawy.

     - To do grania na gitarze.

     Wiele informacji jej to nie dało, ale przynajmniej uspokoiła się trochę, dowiedziawszy się, że ewentualny brak feśka nie grozi żadną domową katastrofą. A ja zdałem sobie sprawę, że powiedziałem za dużo. Dałem jej bowiem możliwość torpedowania mojej działalności, w przypadku, gdyby się jej nie spodobała.

     A nie mogła się spodobać…

     C.D.N.

     Nie przegapcie następnego odcinka, w którym wyjaśnię związek między feśkiem, a rozpakowaniem butów.