Rogaty przestępca

     Zdarzyło się razu pewnego, że krowa opuściła pastwisko i poszła sobie w długą. Zdarza się? Przy liczbie krów, hodowanych przez ludzkość, zgodnie z zasadą wielkich liczb, niemożliwe jest aby się to nie zdarzyło. Krowa za dużo nie myśli, więc jeśli jej właściciel nie zabezpieczył jej właściwie, poszła sobie na wycieczkę pa okolicach. Jak wiemy, trawa zawsze jest bardziej zielona tam, gdzie nas nie ma. Krowa postanowiła sprawdzić to organoleptycznie.

     Po kilku dniach wróciła i nic wielkiego by się nie stało, gdyby nie drobny szczegół. Otóż, zwierzę miało pecha, że jego dom stał blisko granicy. A że nie douczone, na geografii się nie zna, czytać też nie umie, toteż przekroczyło ową granicę, nawet o tym nie wiedząc. 

     I stała się rzecz straszna! Przez trzy, czy cztery dni przebywała poza Unią!

     A tam, jak wiadomo, nie ma wszechwiedzących urzędników, którzy uchroniliby ją od wszelkiego złego. Bo, proszę Państwa, poza granicami Unii żyją smoki, panuje średniowiecze, brud, smród i nędza, ludzie wyrzynają się i zjadają wzajemnie, toczy ich trąd, szerzy się dżuma i czarna ospa, a zwierzęta żyją w strasznych warunkach, wszystkie są chore, słabe i pełne pasożytów i w ogóle Sodoma i Gomora. Jak to się stało, że ludzkość przetrwała do tej pory, chociaż kiedyś nie było Unii, pozostaje tajemnicą.

     No i co teraz? Przecież wiadomo, że wszystko poza Unią, to jakieś takie dzikie jest. Wskutek czego ta krowa mogła zawlec do rodzinnego domu cały tuzin chorób, włącznie z kiłą, rzeżączką, ptasią grypą, cukrzycą i marskością wątroby. Ponadto, istnieje poważne podejrzenie, że w czasie swej wędrówki po dziczy, krowa została zwerbowana przez jakąś organizację terrorystyczną. Nie ma rady, trzeba ją uśpić. Bo krowa, proszę Państwa, to nie „uchodźca z Syrii”, który może sobie wkroczyć na teren Unii bez żadnych dokumentów, bez żadnego dowodu tożsamości, praktycznie bez żadnej kontroli. To jest krowa, więc wobec niej Unia ma całą masę wymagań.

     W sprawę zaangażowały się ze dwie dywizje urzędników. I, jak to urzędnicy, produkują tony jałowych dokumentów, zużywają litry atramentu i znowu trzeba było wyciąć trzy hektary lasu, żeby nastarczyć im papieru. Świat znowu sfiksował.

     Pewnie, nie jestem zwolennikiem łamania przepisów i naginania ich do sytuacji. Ale jest mi niezmiernie przykro, że ludzkość całkowicie zastąpiła myślenie paragrafami. Przecież istnieje proste rozwiązanie problemu – krowa do weterynarza i niech on sprawdzi, czy bydlę jest zagrożeniem, czy nie. Jeśli jest – trudno, igła w szyję i do krematorium. Ale co, jeśli zdrowa krowa odda życie jedynie za to, że banda urzędasów, poza piciem kawy i przerabianiem lasów na dokumenty według zatwierdzonego wzoru, niczego więcej nie może zrobić? Czy za dwadzieścia lat, gdy do władzy dojdą już Zieloni, nie powstanie w ten sposób nowa religia? I czy nie pojawią się ludzie, z medalikiem w kształcie krowy i nieproporcjonalnie wielkiej strzykawki, wbitej w jej szyję?

     Nie popieram ekoterrorystów, nie mam fioła na punkcie każdego zwierzątka, często jadam mięso i wcale nie uważam, że myśliwych należy postawić pod ścianą i rozstrzelać. Ale oburza mnie każda śmierć, absolutnie każda, jeśli tylko została zadana niepotrzebnie i można było jej uniknąć.

     I, co w tym wszystkim najważniejsze, człowiek – właściciel krowy – czuje  się pokrzywdzony, rozżalony na cały świat i zrozpaczony. A wszystko przez to, że dano urzędnikom olbrzymią władzę, ale jednocześnie zabrano im zdolność do podejmowania decyzji.