Notka inspirowana

     Znów opanowała mnie niemoc twórcza. Chciałbym pisać, ale nie potrafię znaleźć żadnego pomysłu. Ten, który przyszedł mi do głowy, to raczej jego karykatura, w dodatku niezbyt udana. Ale co tam, jak się nie ma, co się lubi…

     Pomyślałem, że otworzę dowolną książkę na dowolnej stronie i przeczytam pierwsze z brzegu zdanie. I moja notka będzie właśnie o tym. Głupie? No, głupie. Takie trochę dadaistyczne. Ale jak się nie ma innego pomysłu…

     No i miałem pecha. Sięgnąłem po „Rozdroże Kruków” Andrzeja Sapkowskiego. Nie z powodu sentymentu, ale dlatego, że książka leżała na wierzchu, w dodatku w zasięgu ramion, a mnie nie chciało się wstawać z fotela. Otworzyłem i przeczytałem:

     „Wypierdalaj stąd razem z twoją petycją”.

     Trochę mnie to skonfundowało. Czyżby to los odpowiedział na moją prośbę o temat? Jak on mógł? Ja do niego grzecznie, z pokorą, z uniżoną prośbą o temat notki, a on mi z grubej rury taką odpowiedź sadzi! Że co, że niby mam sobie dać spokój z notką? Czy że nie mam mu teraz zawracać gitary, bo ma na głowie wojnę w Ukrainie i rozruchy w Los Angeles?

     Zaraz, a może chodziło o to, że mam napisać notkę na ten właśnie temat! Prosiłem o zdanie – dostałem je. Więc?...

     No nie, bez przesady, jaki to temat? Z tego notki nie będzie!

     Z drugiej strony, słowo się rzekło… To tak dotrzymujesz słowa, danego samemu sobie? Jak ty siebie samego traktujesz?

     I zaczął się ognisty dialog pomiędzy Nitagerem-Zdobywcą i Nitagerem-Pierdołą, jakie już nieraz miały miejsce i nigdy nie kończyły się dobrze.

     - To się nie liczy! Zdanie samo nasunęło się pod oczy, ponieważ było napisane w cudzysłowie!

     - A zastrzegłeś, że w cudzysłowie nie może być? Wykręt! Wymówka! Halo, kogo ty chcesz oszukać? Siebie samego? Może być trudno!

     - Ale co ja mogę na ten temat napisać? To dalej twórcza niemoc! Nic mi nie przychodzi do głowy!

     Nitager-Zdobywca spojrzał groźnie…

     (W zasadzie powinien nazywać się Nitager-Idiota, bo nigdy nie widzi żadnych przeszkód…)

     - A przeczytałeś cały kontekst? Wiesz, o co chodziło w tym zdaniu?

     Nitager-Pierdoła spojrzał na niego niepewnie.

     (Tu akurat nie zmieniałbym imienia, bo to pierdoła nad pierdołami. Wszystkiego się boi i wszędzie widzi wyłącznie same przeszkody nie do przejścia).

     - No, nie przeczytałem – przyznał. – Ale założenie było takie, żeby napisać na temat pierwszego przeczytanego zdania. I to było pierwsze…

     Nitager-Zdobywca vel Idiota aż parsknął ze zniecierpliwienia.

     - Zdanie! – ryknął tak, że gołębie poderwały się ze skrzynki z pelargoniami. – Zdanie, a nie wycinek zdania! Jak brzmiało CAŁE zdanie?

     Obaj Nitagerowie przerwali na chwilę kłótnię i zgodnie zajrzeli do książki:

     Opatrzenie ściany frontowej ratusza miasteczka Berentrode wielkim transparentem z napisem „Wypierdalaj stąd razem z twoją petycją” byłoby bardzo rozsądne.

     - Sam widzisz – roześmiał się Nitager-Zdobywca. – Masz swoje zdanie i teraz pisz na ten temat notkę!

     - Ale to jeszcze gorzej – zaprotestował Nitager-Pierdoła. – Tamto zdanie było bardziej ogólne i dawało większe pole do popisu. Tutaj jest już bardzo konkretnie. Nie chce mi się opisywać charakteru burmistrza, a do tego by się to sprowadziło.

     Nitager-Zdobywca zmarszczył brwi. Wyglądał naprawdę groźnie. I to pomimo tego, że zewnętrznie niczym nie różnił się od swego rozmówcy, którego wygląd mógł wzbudzić naprawdę wiele różnych emocji, od pogardy aż po współczucie – ale strachu jakoś nie potrafił wywołać.

     - Przestań szukać wymówek i pisz! Po prostu, pisz!

     - Ale co?...

     Dyskusja zapewne skończyłaby się rękoczynami, gdyby Kolumbus nie przywołał nas do porządku.

     - Cisza tam, drapichrusty! – warknął. – Bo w łeb zdzielę! Hałas robicie i w popołudniowej drzemce mi przeszkadzacie.

     Obaj Nitagerowie umilkli. Niby Kolumbus tylko urojony, ale oni w sumie też. Przywalić może, jeśli zechce. Spojrzeli po sobie.

     - To co, nie piszemy? – szeptem spytał Nitager-Pierdoła.

     - Nie piszemy – odparł Nitager-Zdobywca. – Z tego naprawdę nic nie da się zrobić.

     Tak, że sorry, notki nie będzie.